[เล่าเรื่องพ่อ] : วันพ่อ เล่าเรื่องพ่อ

เล่าเรื่องพ่อ…วันพ่อ เล่าเรื่องพ่อ
5 ธันวาคม 2565

    ที่บ้านเมืองนนท์ แม้จะไม่ค่อยมีสิ่งอำนวยความสะดวกแต่พ่อก็มีความสุขและผ่อนคลาย ทุกครั้งที่ไป เหมือนกับพ่อได้หลีกหนีจากความวุ่นวายเหนื่อยล้า ถ้าไปช่วงฝนตก เหมือนติดเกาะเลย

ครั้งนั้นพ่อไม่คิดว่าฝนจะตกนานขนาดนั้น ทำอะไรไม่ได้ ที่นี่ในตอนนั้นยังไม่มีท่อระบายน้ำ พ่อกับหน่อยนอนเล่นอยู่ที่ระเบียง ไม่มีอะไรทำก็เหยียบพ่อไปดิ เหยียบจนคนเหยียบเมื่อย.

“พ่อ..พอยัง” ถามหลายรอบ
“เอาละ” พ่อให้ลงได้

พ่อนอนคว่ำหน้ามีหมอนสี่เลี่ยมหนุนอยู่ตรงหน้าอก พ่อมองดูสายฝนที่โปรยปรายลงมา ฟ้าสลัว ครึ้ม.. ..
นิ่งนาน น้ำเริ่มท่วมเข้ามาชานบ้าน กลิ่นฝน กลิ่นดินที่อุ้มน้ำจนเอ่อลัน ดินสีน้ำตาลอมเทา มีหญ้าขึ้นแซมประปราย ต้นใบบัวบกที่แม่ปลูกพริ้วไสวอยู่ในสายน้ำ…นำใส..แตกเป็นวงยามที่เม็ดฝนตกลงมากระทบ วงแล้ววงเล่า เกิดเป็นภาพเคลื่อนไหวที่สวยงามยิ่งนัก…ฝูงลูกปลามาจากไหนไม่รู้ ว่ายเวียน อ้อยอิ่ง…

พ่อชี้ให้ดู….ผ่อนคลายอารมณ์อยู่กับบรรยากาศนานเท่านานจนหลับไป…แต่หน่อยไม่ง่วงนั่งมองภาพเหล่านั้น แหงนมองฝนที่ตกลงมาจากฟ้ามองน้ำที่แตกเป็นวง ใบบัวบกพริ้วไสว ฝูงปลาน้อย ว่ายเวียน

พ่อได้สอนให้หน่อยรู้จักความสุนทรีย์โดยไม่ต้องใช้ คำพูดใดๆ…

#หัวโขน #โขน #วัฒนาแก้วดวงใหญ่ #แก้วดวงใหญ่ #Khon #Khonmask #ชิตแก้วดวงใหญ่